Një bisedë për karikaturën, ka sjellë edhe kujtimet e Bujar Kapexhiut. “Më duhet të them se me karikaturën goditet fenomeni jo personazhi. Karikatura gjen mënyrën për të thënë se kjo nuk është bërë mirë. Është e thënë me humor. Nuk duhet fyer e as denigruar personazhi. Vetë personazhit mund t’i vijë keq por duhet edhe të buzëqeshë prej saj. Është më keq të jesh politikan e të mos kesh një karikaturë- janë vepra arti. Le të kenë një koleksion. Në vitet 1990-1991 kam pasur kërcënime sepse nuk ishin mësuar. Më kërcënuan për disa karikatura që bëra atë kohë por më pas e kuptuan se ishte reklamë”, tha Kapexhiu. Ai shtoi se ka pasur edhe nga ata që u bëhej qejfi. “Unë bëra shumë miq politikanë. Sot e marrin me të qeshur dhe e kërkojnë vetë karikaturën. Duhen bërë pa i fyer, kap një anë të dobët por pa i denigruar- pa i vënë në tekste fyese.
Si qytetar për të dhënë një kontribut modest për çdo personazh që merr përsipër të drejtojë shoqërinë shqiptare”.
Ben Andoni tha se Bujar Kapexhiu është kronikan i ditëve tona, sepse ka çdo ditë një sintezë të kohës.
Deklaratat u bënë gjatë promovimit të librit të Ben Andonit, mbi karikaturën. Andoni ka mbledhur në një botim karikaturat e ndryshme mbi Shqipërinë.
“Karikaturat: shqiptarët përballë identitetit”, ku folën edhe Arben Meksi e Shpend Bengu. Botimi u bë shkas për të folur edhe mbi karikaturën shqiptare ndër vite e deri sot, kur duket se tradita po humb.
Shpend Bengu shtoi se ka pas shumë bashkëpunime me Bujarin. Duket se ka më pak njerëz që merren me karikaturën: sot gjithë ata emra janë dënuar me harresë dhe më vjen gjynah se është komunikim vizual.
Arben Meksi tha në fjalën e tij se ka 3 tipe karikaturash, ajo si portret, ajo politike dhe ajo si imazh. “Është kod që duhet ç’koduar. Duke qenë arkitekt e di që të dyja janë arte e luftojnë për përsosjen. Ka pasur emra si Gim Janina që po bëjnë punë të madhe për të ruajtur karikaturën
